নৈশব্দত ভাহি যায় মোৰ শব্দৰ শেৱালি
ৰিক্ত কৰি মোৰ হৃদয় কৰণি
কেনেকৈ কওঁ ফুল-তৰা ভাল পাওঁ বুলি!
কেনেকৈ কওঁ সন্ধ্যাত দুপৰৰ সপোন দেখিছো বুলি!
!১
জীৱন এক গতি
মৃত্যু এটা গতিৰ ইতি
২
হৃদয় এখন নদী
মন নদীত বাঢ়ি অহা বানপানী
বাৰিষা বাঢ়ে
খৰালি শুকাই
ইফাল সিফাল কৰে
ঘূৰ্ণী বতাহে আহি।
ৰিক্ত কৰি মোৰ হৃদয় কৰণি
কেনেকৈ কওঁ ফুল-তৰা ভাল পাওঁ বুলি!
কেনেকৈ কওঁ সন্ধ্যাত দুপৰৰ সপোন দেখিছো বুলি!
!১
জীৱন এক গতি
মৃত্যু এটা গতিৰ ইতি
২
হৃদয় এখন নদী
মন নদীত বাঢ়ি অহা বানপানী
বাৰিষা বাঢ়ে
খৰালি শুকাই
ইফাল সিফাল কৰে
ঘূৰ্ণী বতাহে আহি।
